«Ακόμη και η Μόνα Λίζα χρειάζεται ένα ρεπό»: Το Λούβρο κλείνει τις πόρτες του μετά από αιφνίδια απεργία

Το Λούβρο, το μουσείο με τις περισσότερες επισκέψεις στον κόσμο και παγκόσμιο σύμβολο της τέχνης, της ομορφιάς και της αντοχής, παρέμεινε κλειστό σήμερα Δευτέρα 16 Ιουνίου, σύμφωνα με το CNN. Το μουσείο έκλεισε τις πόρτες του και οι λόγοι δεν ήταν εξωτερικοί, αλλά εσωτερικοί καθώς το εξαντλημένο προσωπικό του, υποστηρίζει ότι το ίδρυμα καταρρέει εκ των έσω.

Ήταν ένα σχεδόν αδιανόητο θέαμα: το σπίτι που φιλοξενεί έργα του Λεονάρντο ντα Βίντσι και τους μεγαλύτερους θησαυρούς του πολιτισμού χιλιετιών – παραλυμένο από τους ίδιους τους ανθρώπους που είναι επιφορτισμένοι να καλωσορίζουν τον κόσμο στις αίθουσές του.

«Δεν βλέπεις έναν πίνακα. Βλέπεις τηλέφωνα. Βλέπεις αγκώνες. Αισθάνεσαι ζέστη. Και μετά, σε σπρώχνουν έξω».

Aνεξέλεγκτα πλήθη, χρόνια υποστελέχωση και «αφόρητες» συνθήκες εργασίας

Η αιφνίδια απεργία ξέσπασε κατά τη διάρκεια μιας εσωτερικής συνεδρίασης ρουτίνας, καθώς οι υπάλληλοι των αιθουσών, οι πράκτορες εισιτηρίων και το προσωπικό ασφαλείας αρνήθηκαν να αναλάβουν τις θέσεις τους σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τα ανεξέλεγκτα πλήθη, τη χρόνια υποστελέχωση και τις «αφόρητες», όπως τις χαρακτήρισε ένα συνδικάτο, συνθήκες εργασίας, σύμφωνα με το BBC.

«Επικρατεί η γκρίνια της Μόνα Λίζα εδώ έξω», δήλωσε στο CNN ο Κέβιν Γουόρντ, 62 ετών, από το Μιλγουόκι, ένας από τους χιλιάδες μπερδεμένους επισκέπτες που είχαν συγκεντρωθεί σε ακίνητες ουρές κάτω από τη γυάλινη πυραμίδα του Ι.Μ. Πέι. «Χιλιάδες άνθρωποι περιμένουν, καμία επικοινωνία, καμία εξήγηση. Υποθέτω ότι ακόμη και αυτή χρειάζεται ένα ρεπό».

«Χιλιάδες άνθρωποι περιμένουν, καμία επικοινωνία, καμία εξήγηση. Υποθέτω ότι ακόμη και αυτή χρειάζεται ένα ρεπό.»

Είναι σπάνιο για το Λούβρο να κλείνει τις πόρτες του για το κοινό. Έχει συμβεί κατά τη διάρκεια του πολέμου, κατά τη διάρκεια της πανδημίας και σε μια χούφτα απεργίες – συμπεριλαμβανομένων αυθόρμητων απεργιακών κινητοποιήσεων λόγω του συνωστισμού το 2019 και φόβων για την ασφάλεια το 2013. Σπάνια όμως έχει υπάρξει τέτοια αίσθηση: τουρίστες να σχηματίζουν ουρά στην πλατεία, με τα εισιτήρια στο χέρι, χωρίς καμία σαφή εξήγηση για το γιατί το μουσείο, χωρίς προειδοποίηση, απλά σταμάτησε.

Η διακοπή έρχεται λίγους μήνες αφότου ο πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν παρουσίασε ένα σαρωτικό σχέδιο δεκαετίας για τη διάσωση του Λούβρου από τα προβλήματα που ακόμη παρουσιάζει – διαρροές νερού, επικίνδυνες διακυμάνσεις της θερμοκρασίας, απαρχαιωμένη υποδομή και επισκεψιμότητα πολύ μεγαλύτερη από αυτή που μπορεί να διαχειριστεί το μουσείο.

Αλλά για τους εργαζόμενους επιτόπου, αυτό το υποσχόμενο μέλλον μοιάζει μακρινό.

Ο καθημερινός όχλος της Μόνα Λίζα

Στο επίκεντρο όλων αυτών, όπως πάντα, βρίσκεται η Μόνα Λίζα – ένα πορτρέτο του 16ου αιώνα που προσελκύει σύγχρονα πλήθη που μοιάζουν περισσότερο με συνάντηση διασημοτήτων παρά με εμπειρία τέχνης.

Περίπου 20.000 άνθρωποι την ημέρα στριμώχνονται στη Salle des États, τη μεγαλύτερη αίθουσα του μουσείου, μόνο και μόνο για να βγάλουν μια selfie με την αινιγματική γυναίκα του Λεονάρντο ντα Βίντσι πίσω από προστατευτικό γυαλί. Η σκηνή είναι συχνά θορυβώδης, πιεστική και τόσο πυκνή που πολλοί μόλις και μετά βίας ρίχνουν μια ματιά στα αριστουργήματα που την πλαισιώνουν – έργα του Τιτσιάνο και του Βερονέζε που αγνοούνται σε μεγάλο βαθμό.

«Δεν βλέπεις έναν πίνακα», δήλωσε ο Ji-Hyun Park, 28 ετών, ο οποίος πέταξε από τη Σεούλ στο Παρίσι. «Βλέπεις τηλέφωνα. Βλέπεις αγκώνες. Αισθάνεσαι ζέστη. Και μετά, σε σπρώχνουν έξω».

Το σχέδιο ανακαίνισης του Μακρόν, που ονομάστηκε «Νέα Αναγέννηση του Λούβρου», υπόσχεται μια λύση. Η Μόνα Λίζα θα αποκτήσει επιτέλους το δικό της ειδικό δωμάτιο, προσβάσιμο μέσω ενός εισιτηρίου με χρονομετρημένη είσοδο. Μια νέα είσοδος κοντά στον ποταμό Σηκουάνα σχεδιάζεται επίσης μέχρι το 2031 για να ανακουφίσει την πίεση από τον υπερφορτωμένο κόμβο της πυραμίδας.

«Οι συνθήκες προβολής, επεξήγησης και παρουσίασης θα είναι ανάλογα με αυτό που αξίζει στη Μόνα Λίζα», δήλωσε ο Μακρόν τον Ιανουάριο.

Ένα μουσείο σε εκκρεμότητα

Το Μουσείο του Λούβρου υποδέχτηκε πέρυσι 8,7 εκατομμύρια επισκέπτες – υπερδιπλάσιους από αυτούς που η υποδομή του ήταν σχεδιασμένη να φιλοξενήσει. Ακόμα και με ημερήσιο ανώτατο όριο 30.000 επισκεπτών, το προσωπικό λέει ότι η εμπειρία έχει γίνει μια καθημερινή δοκιμασία αντοχής, με πολύ λίγους χώρους ανάπαυσης, περιορισμένες τουαλέτες και καλοκαιρινή ζέστη που μεγεθύνεται από το φαινόμενο του θερμοκηπίου της πυραμίδας.

Σε ένα υπόμνημα που διέρρευσε, ο πρόεδρος του Λούβρου Λοράνς ντε Καρς προειδοποίησε ότι τμήματα του κτιρίου «δεν είναι πλέον στεγανά», ότι οι διακυμάνσεις της θερμοκρασίας θέτουν σε κίνδυνο ανεκτίμητα έργα τέχνης και ότι ακόμη και οι βασικές ανάγκες των επισκεπτών – φαγητό, τουαλέτες, σήμανση – υπολείπονται κατά πολύ των διεθνών προτύπων. Περιέγραψε την εμπειρία απλώς ως «μια φυσική δοκιμασία».

Οι συνομιλίες μεταξύ εργαζομένων και διοίκησης ξεκίνησαν στις 10:30 π.μ. και συνεχίστηκαν μέχρι το απόγευμα. Από νωρίς το απόγευμα, το μουσείο παρέμενε κλειστό.

Το πλήρες σχέδιο ανακαίνισης – με προβλεπόμενο κόστος 700-800 εκατομμύρια ευρώ – αναμένεται να χρηματοδοτηθεί από τα έσοδα από τα εισιτήρια, ιδιωτικές δωρεές, κρατικά κονδύλια και τέλη αδειοδότησης από το παράρτημα του Λούβρου στο Άμπου Ντάμπι. Οι τιμές των εισιτηρίων για τους τουρίστες εκτός ΕΕ αναμένεται να αυξηθούν αργότερα φέτος.

Οι εργαζόμενοι όμως λένε ότι οι ανάγκες τους είναι πιο επείγουσες από οποιοδήποτε δεκαετές σχέδιο, αναφέρει το CNN.

Σε αντίθεση με άλλους σημαντικούς χώρους στο Παρίσι, όπως ο καθεδρικός ναός της Παναγίας των Παρισίων ή το μουσείο Centre Pompidou, που αμφότερα υποβάλλονται σε αποκαταστάσεις με την υποστήριξη της κυβέρνησης, το Λούβρο παραμένει σε εκκρεμότητα – ούτε πλήρως χρηματοδοτούμενο ούτε πλήρως λειτουργικό.

Ο πρόεδρος Μακρόν, ο οποίος εκφώνησε την ομιλία του για τη νίκη του στις εκλογές του 2017 στο Μουσείο του Λούβρου και το παρουσίασε κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων του 2024 στο Παρίσι, έχει υποσχεθεί ένα ασφαλέστερο, πιο σύγχρονο μουσείο μέχρι το τέλος της δεκαετίας.

Μέχρι τότε, ο μεγαλύτερος πολιτιστικός θησαυρός της Γαλλίας – και τα πλήθη που συρρέουν σε αυτόν – παραμένουν εγκλωβισμένοι ανάμεσα στο διάκενο.

*Πηγή: CNN